Zeynep İbrahim 1958 yılında Kornitsa’da doğdu. Ailesi, yukarıda bahsedilen
sürgün ailelerden biriydi. Beş yıl süreyle Plevne’nin Slavovitsa köyüne sürgün
edilmişlerdi. Sürenin sonunda köylerine dönmeyi beklerken bu defa Tolbuhin’in
(şimdi Dobriç) Feldfebel Dyankovo (Bayrampınar) köyüne sürgün edildiler, oradan
da Şumnu’nun Kliment (E.mberler) köyüne. 1980 yılında Şumnu Pedagoji Enstitüsü
Filoloji Fakültesi’ne yazılan Zeynep İbrahim, iki yıl sonra ismini değiştirmeyi
reddettiği için okula ara vermek zorunda kalmış. Bir yıl sonra okula devam
etmesine izin verilmiş ancak bu sefer 1984-1985 yıllarında yapılan ve tüm
Müslümanları kapsayan zorla isim değiştirme döneminde 3 yakını ile birlikte
hapse mahkûm edilmiştir. Aralık 1986 tarihine kadar Sliven hapishanesinde
kalmış, akabinde Mihaylovgrad’ın (şimdi Montana) Botevo köyüne sürgün
edilmiştir. Burada kardeşi İbrahim İbrahimov ve kuzenleri Yusuf Babeçki,
Vahide Babeçka ve Kemal Babeçki ile beraber 1988’de İliya Minev’in kurduğu ve başkanı olduğu Bağımsız
İnsan Hakları Koruma Cemiyeti’nin Mihaylovgrad şubesi ile irtibata geçmiş ve
beraber çalışmaya başlamışlardır. Türk
gençlerinin amacı, Bağımsız İnsan Hakları Koruma Derneği aracılığıyla
Bulgaristan Türklerinin yaşadığı baskıları Batı medyasına duyurmaktır. Nitekim 1988’de
ve 1989 yılı Ocak ayı başında yabancı gazetecilere röportaj veren Türk üyeler,
asimilasyonu ve uygulanan baskıları anlatmak suretiyle seslerini Liberation, Le
Monde gibi gazetelere duyurmuşlardır.[1] Zeynep İbrahim’in 1989 yılının ocak ayında Bulgaristan’ı ziyaret edecek
olan Fransa Cumhurbaşkanı François Mitterrand’ın görüşme yapacağı kişiler listesine girmesi sağlanır, ancak Bulgar
istihbaratı bunu haber alarak görüşmeyi engellemek için onu önce tutuklar daha
sonra da Pomak Türklerine önderlik edebileceği korkusuyla[2]
ailesiyle birlikte 3 Şubat 1989’da Avrupa ülkelerinden birine sınır dışı eder. Oradan
Türkiye’ye sığınırlar. Mert, cesur ve haksızlıklara boyun eğmeyen Zeynep
İbrahim Hanım, zafere ve özgürlüğe kavuşmanın sevincini soyadında yaşatmak için
Türkiye’de “Zafer” soyadını aldı. Bugün Bulgar ve Rus Dili ve Edebiyatında
“Prof. Dr.” olan Zeynep Zafer Ankara ve Gazi üniversitelerinde öğretim
üyesidir.
[1]
Zafer, Zeynep, “Bulgaristan Türklerinin 89 Göçünü Hazırlayan Eritme
Politikasına Karşı Direnişi”, 89 Göçü:
Bulgaristan’da 1984-89 Azınlık Politikaları ve Türkiye’ye Zorunlu Göç,
Editörler: Neriman Ersoy-Hacısalihoğlu ve Mehmet Hacısalihoğlu, İst. 2012,
199-234.
[2]
Ahmet Şerif Şerefli, Bulgaristan’daki
Türkler (1879-1989), Ank. 2002, s. 584.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder