Şumnu'dan Diyarbakıra PALAS PANDIRAS, Sait ARKAN

Şumnu'dan Diyarbakır'a
PALAS PANDIRAS
Bir göçün anıları

Yazan: Sait ARKAN
Yayın Tarihi: 22.09.2021
Sayfa Sayısı:148

İkindi vakti gelen kitabı yatsı itibariyle bir solukta okuyup bitirdim. Gerçekten bir aile öyküsü. Ama ne acılar.. çok samimi yazıldığı her kelimesinden belli. Yazar derli toplu 150 sayfada anlatmak istediğini sıkmadan aktarmış. Bu kitaptan özellikle 1930'lu yıllardaki göçleri anlamak mümkün. 1989'da yaşadıklarımızla kıyaslayınca bizimkisi gözümde çok küçüldü. BZÇ, BTG-Editörü

AVRUPA YAZININDA ŞUMNU (XV-XIX YY), ROSİTSA ANGELOVA

 

Angelova, Rositsa. 1999. 

Şumen v evropeyskata tekstualnost XV-XIX vek, 

Veliko Tırnovo: Faber yay.  

YAZIK BOŞUNA İNANMIŞIM, İSMAİL CAMBAZOF

BULGARİSTAN'DAKİ VAKIFLAR

 

Başlık: Vakıfite v Bılgariya
Dili: Bulgarca
Yayınlayan: Sofya Sv. Kliment Ohridski Üniversitesi, 2021
Sayfa: 470
İçindekiler kısmının tercümesi aşağıda sunulmuştur. 

BULGARİSTAN’DAKİ VAKIFLAR İçindekiler ÖNSÖZ Veselin Yanchev, Grigor Boykov, Maria Kiprovska OSMANLI VAKIF ARAZİLERİ – TANIM VE ARAÇSALLAŞTIRMA Damyan Borisov OSMANLI DÖNEMİNDE BULGARİSTAN'DA VAKIF KÖYLERİ VE BİNALARI Grigor Boykov, Maria Kiprovska RODOPLARDA CEDİT (SEMİZ) ALİ PAŞA VAKFI: MERA EKOLOJİSİNİN MEKÂNSAL VE SOSYAL BOYUTLARI Hristo Hristozov TANZİMAT DÖNEMİNDE TOPRAK İLİŞKİLERİNDE VAKIFLAR Plamen Mitev ÖZGÜR BULGARİSTAN'DA VAKIFLAR (1877–1885) Veselin Yanchev, Vladimir Stanev DOĞU RUMELİ'DEKİ KARMAŞIK MÜLKİYET İLİŞKİLERİ: VAKIFLAR (1879–1885) Vasilka Tankova BİRLEŞİK BULGARİSTAN'DA VAKIF SORUNU (1885–1913) Veselin Yanchev, Vladimir Stanev BAĞIMSIZLIK SONRASI BULGARİSTAN'DAKİ OSMANLI VAKIF KÜTÜPHANELERİNİN KADERİ ÜZERİNE Orlin Sabev BULGARİSTAN'DA VAKIF SORUNUNUN İKTİSADİ YÖNLERİ (1878–1912) Hristo Berov İKİ DÜNYA SAVAŞI ARASINDA BULGARİSTAN'DAKİ VAKIFLAR Martin Valkov BULGARİSTAN HALK CUMHURİYETİ'NDE VAKIF MALLARININ KADERİ Georgi Burnaski SÖYLEMİN ÖTESİNDE OSMANLI MİRASI: ANILAR, HİKÂYELER VE MİRAS UYGULAMALARI Ivo Strahilov, Slavka Karakuşeva

RUSÇUK MÜFTÜSÜ OSMAN NURİ EFENDİ'NİN OĞLU BÜYÜKELÇİ ALİ HAYDAR AKTAY

 

Atatürk'ün değişmez Belgrad Büyükelçisi Ali Haydar Aktay, 1884 yılında Doğu Rumeli'nin Aydos kasabasında doğdu. Rusçuk İptidaiye ve Rüştiye okullarından sonra 1900 yılında Padişah iradesiyle Galata Sarayı Sultanisi'ne girdi ve 1905 yılında buradan mezun oldu. Aynı yıl hem İstanbul Hukuk Mektebi'ne girdi hem de Tercüme Odasında göreve başladı. Ali Haydar, Hukuk Mektebi'nin üçüncü sınıfındayken, Kalas Konsolosluğu kançılarlığına atandı. 1911 yılında Sofya Elçiliği Başkâtibi olarak görev yaparken Balkan Savaşı çıkması nedeniyle İstanbul'a döndü. Birinci Dünya Savaşından sonra toplanan Londra Konferansı'na Osmanlı delegesi olarak katıldı (1 Kasım 1921). Cumhuriyetten sonra Berlin, Kopenhag ve Stockholm Maslahatgüzarlıklarının arkasından 1928'de Belgrad elçiliğine atandı. Haydar Aktay ömrünün on yılını, Türkiye-Yugoslavya dostluğunu geliştirmeye verdi. Elçilik döneminde Yugoslavya Kralı Türkiye'ye geldi. Türkiye-Yugoslavya Dostluk ve Saldırmazlık Antlaşması imzalandı. 1939 yılında Haydar Aktay Moskova Büyükelçiliğine atandı. Göreve başlamasından on beş gün sonra İkinci Dünya Savaşı patlak verdi. Bu arada Büyükelçi Aktay hastalandı, fakat savaş devam ettiği için ülkeye geri dönemedi ve tedavi görmeye de imkân bulamadı. 1942 yılında Türkiye'ye dönmesine izin verildi, fakat artık çok geç olmuştu. Ali Haydar Aktay, 2 Ağustos 1942'de İstanbul'da vefat etti.

Ali Haydar Beyin kızkardeşi (ismini henüz tespit edemedik) de Tahir Lütfi Tokay'ın eşidir. Onlardan doğan bir kızın izdivacından doğan meşhur romancı Nazlı Eray'dır. Yani Nazlı Eray anannesi vasıtasıyla Rusçuk müftüsü Osman efendinin torunu oluyor.